آن نوگل زیبا که جهان منتظرش بود
با آمدنش روشنی دیده ی ما شد
همچون پدرانش که همه هادی خلقند تکرار علی(ع) بود و وصی بود به احمد(ص) بگذاشت به سر تاج شهنشاهی عالم شد شرط اجابت به دعای بشریت بگذاشت قدم روی زمین آن گل زهرا(س) یا مهدی زهرا(س) شده ذکر لب جبریل داروی همه درد بشر مهدی زهراست آمد که جهان را کند از عدل لبالب موصوف به اوصاف خداوند کریم است با اذن خداوند شد از دیده ی ما غیب آن دل که شده خانه ی آن ماه خدایی فارغ ز همه رنگ و ریا گشته دل ما آور خبر ای باد صبا از سر کویش این هر دو جهان بود کویری و سرابی شد شیعه ی اثنی عشری شاکر الله شاعر: علی اسماعیلی
او نیز بر ابناء بشر راهنما شد
پس ترجمه ی تازه ای از وحی خدا شد
شاهان جهان بر در او جمله گدا شد
آن یوسف زهرا(س) و علی(ع) روح دعا شد
یکباره چراغان همه ی ارض و سما شد
جبریل از این ذکر مقرب به خدا شد
آلام بشر یک یک از این نام دوا شد
او آمد و با آمدنش عدل بنا شد
پس لایق تمجید و سزاوار ثنا شد
تسلیم خدا بود و بر این امر رضا شد
یک پارچه آن دل گهر ناب و طلا شد
زیرا که لبالب دل ما، مهر و وفا شد
هر دل شده ای منتظر باد صبا شد
از حسن گل فاطمه(س) لبریز صفا شد
زیرا که گل فاطمه(س) بر شیعه عطا شد